Hren je niskokalorična biljka sa veoma malom količinom masti, ali sadrži dobru količinu dijetalnih vlakana, vitamina, minerala, i antioksidanasa. Utvrđeno da djeluje protivupalno te da ima umirujuće djelovanje na živce.
Korijen hrena sadrži mnoge promjenjive fitohemijske spojeve, koji mu daju njegovu oštrinu, po čemu je i poznat. Neki od glavnih sastojaka u korjenu su alil izotiocianat, 3-butenil izotiocianat, 2-propenilglucosinlat (sinigrin), 2-pentil izotiocianat i feniletil izotiocianat. Za navedene spojeve utvrđeno je da imaju antioksidacijsku i detoksikacijsku funkciju.
Veoma je dobar stimulans želuca, povećava apetit i poboljšava probavu. Fitohemijski spojevi u njegovom korjenu stimulišu pljuvačne, želučane i intestinalne žlijezde da luče probavne enzime, olakšavajući na taj način probavu.
Bogat je i vitaminom C, moćnim antioksidansom rastvorljivim u vodi, pa 100 gr svježeg korjena obezbjeđuje 29 mg ili 41% od preporučene dnevne vrijednosti tog vitamina. Dakle, zbog obogaćenosti vitaminom C, hren pomaže u ublažavanju virusnih infekcija jačajući imunitet. Osim toga, pomaže u uklanjanju štetnih slobodnih radikala iz tijela, štiteći ga od raka, upala, infekcija, itd.
Korijen hrena u manjoj mjeri sadrži i neke vitalne minerale kao što su natrij, kalij, mangan, željezo, bakar, cink i magnezij. Željezo je važan kofaktor za enzime citohrom-oksidaze tokom ćelijskog metabolizma. Također je potrebno za proizvodnju crvenih krvnih ćelija u koštanoj srži.
S obzirom na to da je važna komponenta ćelijskih i tjelesnih tekućina, kalij, koji se također nalazi u hrenu, pomaže u kontroli srca i krvnog pritiska.
Tijelo mangan koristi kao kofaktor za snažni antioksidacijski enzim superoksid dismutazu.
Osim toga, korijen ima male količine esencijalnih vitamina, kao što su folna kiselina, vitamin B-6 (piridoksin), riboflavin, niacin i pantotenska kiselina.